Op 15 februari stond de uitwedstrijd tegen Vriendenschaar op het programma, een duel tussen de nummer 10 en nummer 11 van de 3e klasse D. Het verschil op de ranglijst bedraagt 8 punten, in het voordeel van DVSU. Op een winderig sportpark Terweijde in Culemborg waren de voorbereidingen op het carnavalsfeest in de kantine van de thuisclub al in volle gang toen de mannen van DVSU arriveerden. Trainer Jorick Straatman van DVSU liep echter niet mee in de reeds ingezette polonaise. Hij had andere zorgen aan zijn hoofd. De ziekenboeg van DVSU puilt namelijk uit, met maar liefst 8 (!) geblesseerde selectiespelers. Het was dan ook een hele puzzel om een team op de been te brengen voor deze wedstrijd. Uiteindelijk werden Reijer Krikke, Bas van Bentum en de junior Valentijn van de Pol bereid gevonden om het vlaggenschip uit de brand te helpen. Het was DVSU er alles aan gelegen om zich te revancheren voor de dramatische vertoning van een week eerder (0-2 verlies tegen OSM).
Met de wind in de rug begon DVSU aardig aan de wedstrijd. De thuisploeg probeerde via snelle uitbraken de DVSU defensie te verrassen. Dit lukte niet echt, ook omdat Abwehrchef Lloyd steeds klaar stond om alle gaten voor zijn collega’s dicht te lopen. In een uitbraak na een corner leek Samir van dichtbij af te kunnen drukken, maar zijn schot werd nog net geblokt door een verdediger. Dit was de grootste kans van DVSU in de eerste helft. Ondertussen probeerde de thuisploeg tot kansen te komen. Het kreeg hierbij een uitgelezen mogelijkheid vanaf de penaltystip, nadat een bal ogenschijnlijk ongevaarlijk schot tegen een arm ging. Helaas lukte het ‘penaltykiller’ Dylan dit keer niet om de bal te stoppen: 1-0.
Ondanks de achterstand was de sfeer in de rust een stuk beter dan een week eerder, ook omdat het spel van de eerste helft volop perspectief gaf op een goed resultaat. Nadat de puntjes op de i waren gezet begon DVSU met goede moed aan de 2e helft. Grensrechter Jan van Doorn was zijn vlag, niet geheel onbelangrijk, echter vergeten in de kleedkamer. De scheidsrechter wenste hier niet op te wachten en liet de tweede helft vast beginnen. DVSU begon furieus en zo kwam het dat de bal binnen 20 seconden achter de keeper van Vriendenschaar lag. Appie had vanaf de aftrap Ramzi met een splijtende pass diep gestuurd. Ramzi bediende vervolgens Samir in de zestien, die oog-in-oog met de keeper geen fout maakte: 1-1. Naar eigen zeggen had Jan het doelpunt nog net vanuit het kleedkamer raampje kunnen zien. Hij bood hierop aan om meteen nog een keer naar de kleedkamer te gaan, als hier weer een doelpunt van DVSU tegenover zou staan. De thuisploeg was duidelijk aangeslagen door deze snelle tegentreffer en DVSU kon het initiatief naar zich toe trekken. Helaas lukte het niet om door te drukken en een 2e treffer te forceren. Ondertussen kwam Vriendenschaar op de counter een aantal gevaarlijk voor het doel van DVSU. Met name de één-op-één met Dylan, na een slippertje in de defensie, was een levensgrote kans. Gelukkig wist de DVSU-sluitpost met een uiterste krachtsinspanning de bal uit het doel te houden. Vriendenschaar ging hierna nog nadrukkelijker op zoek naar een nieuwe voorsprong, maar gelukkig hield Dylan ons in de wedstrijd met een paar knappe reddingen. Toch kon ook hij niet voorkomen dat het toch nog mis ging. Een van de handige aanvallers van Vriendenschaar kwam door aan de rechterkant in de zestien en besloot vanaf daar te schieten. Hierbij werd Dylan verrast in de korte hoek: 2-1. Met nog 10 minuten te gaan dacht de thuisploeg de 3 punten binnen te hebben en met een paar knappe staaltjes tijdrekken was deze tijd ook zo om. Gelukkig had de scheidsrechter dit ook door en telde hij er nog eens 5 minuten bij. Dit gaf DVSU de tijd om het nog één keer te proberen. Met een lange bal werd Marijn gevonden, die met een handige aanname 2 spelers achter zich liet. Op de rand van de 16 besloot hij daarom op doel te schieten. Het schot leek door de keeper gepakt te worden, maar die liet hem plots los en toen was Samir er als de kippen bij om van dichtbij de gelijkmaker binnen te schieten: 2-2. Zijn tweede doelpunt van de middag. Toch fijn om te zien dat al die trainingsarbeid in Rotterdam eindelijk zijn vruchten begint af te werpen. De euforie dat in extremis een nederlaag was voorkomen was groot. Gelukkig hebben we nu een paar weken vrij. Laten we hopen dat de ziekenboeg weer was leger is als de volgende wedstrijd op het programma staat, op 7 maart uit bij HSSC.