• Utrecht, zaterdag 26 september 2020. DVSU VR2 heeft ook haar tweede competitiewedstrijd weten te winnen. Op het iconische Utrechtse sportpark net achter de (binnen Utrecht wereldberoemde) Berekuil* wist de rood witte equipe het altijd lastige Voorwaarts VR2 met 1-4 te verslaan, waardoor DVSU VR2 haar koppositie heeft verstevigd.

    Voor de niet uit Utrecht afkomstige spelers en toeschouwers doet de naam ‘de Berekuil’ misschien de nodige wenkbrauwen fronsen. Vele spannende verhalen gaan de rondte over het verhaal achter de naam, sinds het verkeersplein in 1944 in gebruik is genomen. Het ontwerp, waarbij de weg voor het autoverkeer op een verhoogd talud ligt en het fietsverkeer door ‘een kuil’ moeten rijden om zich zo te verplaatsen doet denken aan de constructies die vroeger gebruikt werden om beren te vangen en te houden, zoals de bekende Bärengraben (Berekuil) in Bern (1857). Schrijver Martin Bril kwam in de Volkskrant echter met een verklaring die iets meer hout lijkt te snijden. Hij vermoedt dat de rotonde is vernoemd naar het Engelse 49ste regiment verkenningstroepen, genaamd Polar Bears, die op 7 mei als de bevrijders van Utrecht over de Biltstraat de stad binnentrokken.

    Dat het een lastige wedstrijd ging worden wisten spelers en staf al van te voren. Vorig jaar werd DVSU in de beker nog verslagen en ging het met 2-1 ten onder, wat uitschakeling in de beker tot gevolg had. Met dit feit in het achterhoofd was het des te verrassender dat DVSU al na 24 seconden op de klok tegen een 0-1 voorsprong aankeek. Vanaf de aftrap was het Cato die na een schitterende actie over rechts de bal goed voor kon trekken, waar Romi goed opgesteld stond. Laatstgenoemde kon de bal letterlijk binnen lopen en via haar rechterknie was daar de vroege voorsprong, 0-1.

    Erg lang kon DVSU niet genieten van de voorsprong. Hoewel het voetbal in de openingsfase goed verzorgd was, leidden individuele fouten in de 10e minuut tot de gelijkmaker van de groen zwarten. Een corner vanaf links belandde in een stukje niemandsland, rond de penaltystip van DVSU. Tot tweemaal toe werd de bal niet weggewerkt door de Lunettese strijdmacht. Sterker nog, bij de tweede wegwerkpoging belandde de bal panklaar voor één van de mee opgekomen middenvelders van Voorwaarts. Zonder een strobreed in de weg gelegd te worden kon zij de bal gemakkelijk in de linkerbovenhoek plaatsen, 1-1.

    De tegengoal kwam voor DVSU letterlijk en figuurlijk uit de lucht gevallen dus was het zaak om de voorsprong zo snel mogelijk weer te pakken. Dit lukte dan ook vrijwel direct, in de 13e minuut. Een zwakke uittrap van de groen zwarte sluitpost bereikte Rania op zo’n 25 meter van de goal. Tussen twee tegenspelers in wist zij goed weg te draaien, behield het overzicht en wist Juliët te bereiken. Eén op één wist deze ras voelbalster de bal beheerst in de rechter onderhoek te plaatsen, 1-2.

    DVSU rook bloed en wilde graag de voorsprong uitbreiden, wat bijna lukte in de 15e minuut na een fantastische actie. Gelegenheidskeepster Janna wist met een mooie bal Mila te bereiken. Als spelverdeelster die Mila is vond zij met een mooie actie Marloes, die op haar beurt Cato richting het vijandige doel stuurde. Cato bleef kalm, maar haar bekeken inzet belandde helaas op het linker aluminium.

    Door het sterke eerste kwartier en de meer dan verdiende voorsprong, verslapte de aandacht van DVSU. Het leek er op dat de rood witte equipe de huid van de beer al verkocht had, hoewel deze (vooral tegen een tegenstander als Voorwaarts) nog lang niet geschoten was. Nonchalance sloop in het spel van DVSU, met veel onnodig balverlies, onnauwkeurige passing en slechte positionering tot gevolg. Een ontwikkeling die leidde tot vechtvoetbal. Hoewel DVSU hier ook bij tijd en wijlen niet vies van is, is Voorwaarts, met een heuse berenval in hun achtertuin, hier meester in. Er werd dan ook een beroep gedaan op de sinds 1944 bestaande kweekvijver, en met een paar tactische wissels stonden de Lunettese elf tegenover meerdere beren van speelsters. Niet de vriendelijke variant, zoals de marmelade etende Paddington, pijp rokende Olivier B. Bommel of de zingende Baloe, maar eerder het type grizzly beer, waarbij je als speler je rugtas wilt weggooien in de hoop dat je het er levend van af kan maken.

    Het slordige spel van DVSU en het imposante fysiek vertoon van Voorwaarts zorgde er voor dat gedurende de laatste dertig minuten weinig tot geen noemenswaardige kansen ontstonden, aan beide kanten. De pittige duels die werden uitgevochten zorgden voor de nodige pijntjes over en weer, maar gelukkig voor DVSU lijkt de schade mee te vallen. Al vechtend werd de rust bereikt met een 1-2 voorsprong.

    Voorwaarts begon de tweede helft hetzelfde als hoe het de eerste eindigde. Met veel vechtlust en opportunistisch voetbal. In de 47e minuut kwam hier ook de eerste kans uit maar het schot vanaf randje zestien ging net over.

    In de 50e minuut leek DVSU dan tóch haar voorsprong te vergroten. Rania werd vanaf het middenveld goed weggestuurd richting de keepster maar één op één werd haar schot gepakt. De rebound kwam terecht bij Cato maar haar inzet werd tot twee keer toe geblokt, en de laatste inzet van de voet van Mila belandde uiteindelijk in de handen van de groen zwarte keeper.

    In de 57e minuut kreeg DVSU een vrije bal op zo’n twintig meter van de goal. De inzet van Mila was geplaatst, maar helaas niet hard genoeg en werd dus gepakt. De keepster besloot de bal een lange haal naar voren te geven die verkeerd werd ingeschat door Floor, waardoor de spits kon afstevenen op de goal van DVSU. Floor, misschien wel één van de meest solide en betrouwbare verdedigers stond het niet toe dat haar fout fataal ging worden en met een ‘Bolt achtige sprint’ wist zij het gat te dichten om zo de angel uit de aanval te halen.

    DVSU plukte de vruchten van het feit dat zij de gehele zomer heeft doorgetraind en de afgelopen vier trainingen deels besteed aan conditietraining, daar de krachten bij Voorwaarts wegvloeiden en de vergrote longinhoud bij de rood witten werkte als berenspray tegen deze sterke tegenstander.

    Het kon dan ook haast niet anders dat DVSU zou gaan aantekenen voor de derde treffer, maar deze liet lang op zich wachten. Een vrije bal van Floor in de 77e minuut ging net over, en in de 84e minuut was het wederom Floor die haar inzet (na een scrimmage uit de corner) knap gepakt zag worden. In de 86e minuut was het Romi die na een knappe combinatie tussen Juliët en Rania één op één kon gaan maar haar inzet werd gepareerd.

    In de 90e minuut kwam dan tóch de verlossende treffer. Rania stuurde Eva weg over de rechterkant die op haar beurt de uitgekomen keeper knap omspeelde en de bal teruglegde bij Marloes. Haar schot werd indrukwekkend gestopt met de hand, alleen niet die van de keeper, maar van de laatste man. De terechte strafschop die volgde wist Marloes keurig in de rechterbovenhoek te leggen, 1-3.

    Hoewel er nog enkele seconden te spelen waren, en de overwinning voor DVSU binnen was, is er altijd nog Rania die ergens een extra litertje longcapaciteit weet te vinden om er nog één actie uit te persen. Vanaf de aftrap zette zij in haar eentje druk op het gehele groen zwarte elftal, en met succes. Zij veroverde de bal op zo’n 35 meter van de goal en na een indrukwekkende solo wist zij één op één met de keeper de bal in de linkeronderhoek te plaatsen wat de terechte eindstand van 1-4 opleverde.

    Met deze zwaarbevochten overwinning verstevigt DVSU haar koppositie in de competitie. Volgende week staat de (voorspelde) kraker op het programma. DVSU speelt dan thuis tegen Delta Sports ’95 VR3. Vorig seizoen voerde DVSU (toen nog als VR1) samen met deze tegenstander (en DHSC) de strijd om het kampioenschap, dat helaas vroegtijdig gestaakt werd wegens de inmiddels wel bekende redenen. Aftrap om 12:15 op sportpark Lunetten!

    *Om verwarringen uit de weg te helpen nog even een grammaticale toelichting. Ja, je schrijft echt Berekuil en geen Berenkuil. De spellingsregels over de tussen-n bestaan pas sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw en de rotonde gaat al wat langer mee, om precies te zijn sinds 1944.