Gehavend maar met vechtlust gevuld DVSU vr1 pakt een knap punt!
Utrecht, zaterdag 12 november 2022. DVSU vr1 heeft de negatieve smaak die het had overgehouden van de laatste vier wedstrijden -waarin maar één punt werd behaald- enigszins weten weg te spoelen. Grootmacht SV Houten vr1 werd door een met blessures geteisterd DVSU knap op een 3-3 gelijkspel gehouden op het zonovergoten sportpark Lunetten. Gezien het aantal kansen was het Houten dat de meeste aanspraak maakte op de overwinning maar het feit dat DVSU tot vlak voor het einde van de wedstrijd nog een 3-1 voorsprong genoot, zorgde ervoor dat uiteindelijk beide teams konden leven met een puntendeling.
De spanning was zichtbaar bij DVSU en het leek alsof het ontzag voor de blauw witten iets té groot was, want al in de 2e minuut leek de rood witte equipe van Arjan Driessen en Daan van Zuilen tegen een achterstand aan te gaan lopen. Een snelle combinatie over de rechterkant van Houten resulteerde in een blauw witte spits met de bal aan de voet in de zestien meter van DVSU. De spits leek vervolgens de Lunettese verdediging te omzeilen maar met een ferme ingreep werd zowel de bal als de spits vakkundig uit het strafschopgebied gewerkt. Hoewel de wedstrijd nog jong was, openden de trainers/coaches van Houten verschillende potjes met ouderwets Hollandse uitingen van ongenoegen, krachttermen en de typische handgebaren. Potjes die, zo zou men leren gedurende de wedstrijd, hele diepe bodems hadden.
DVSU was even van slag, waarop Houten de druk intensiveerde en de Lunettese elf nauwelijks meer van hun eigen helft kwamen. Zo kreeg Houten in de 4e minuut een corner, na goed verstoren van de opbouw van DVSU. Deze werd kort genomen, om vervolgens strak bij de tweede paal neergelegd te worden. De inzet die volgde ging net naast. In de 11e minuut was het wederom een vlotte aanval van de blauw witten over de rechterkant, maar de uiterst strak aangesneden voorzet wist geen aanvallende voet te vinden. Het schot uit de tweede lijn dat volgde was slapjes, en een makkelijke prooi voor de goed keepende Nienke.
De jacht op een doelpunt van de blauw witten hield niet op. In de 18e minuut werd een vrij worstelpartij op het middenveld gewonnen door Houten. Een bekeken dieptebal over de rechterkant gaf de Houtense buitenspeelster de gelegenheid om op te stomen en de bal goed voor te trekken. Net voordat de bal de veters van de (naar schatting) maat 40 van de Houtense spits raakte wist Nienke de bal vakkundig voor haar weg te plukken. In de 19e minuut ging een schot van diezelfde spits ruim over. Houten, een club opgericht in 1933 onder de naam RKHVV (vanaf 1941 RKVV Houten), besloot in het jaar 1962 om de club ook open te stellen voor niet-katholieken om lid te kunnen worden. Gezien het feit dat met elke gemiste de kans de krachttermen uit de potjes met ouderwets Hollandse uitingen van ongenoegen toenamen, leek het veilig om te stellen dat de trainersstaf ná 1962 lid is geworden.
In de 21e minuut wist DVSU tegen ieders verwachtingen in de wedstrijd te kantelen en de openingstreffer op eigen naam te zetten. Een vrije bal rond de middenlijn na een voor buitenspel afgefloten aanval van Houten werd uitstekend genomen door Nikki. Met een pass van een kleine veertig meter wist zij Cato te bereiken die na een vakkundige aanname één op één snoeihard kon afdrukken in de linkeronderhoek. Houtense sluitpost kansloos en DVSU verrassend op een 1-0 voorsprong.
Hoewel het vertrouwen van DVSU groeide door deze treffer, bleef Houten onverstoord druk zetten. Dit resulteerde in de 24e minuut in een hachelijke situatie. Na een verkeerde inschatting binnen de Lunettese defensie dacht de blauw witte spits zich één op één richting Nienke te kunnen begeven maar gelukkig was daar de altijd betrouwbare Floor om het gat dicht te lopen om zo de angel uit de aanval te halen. In de 28e minuut was het wederom Houten dat zich tamelijk eenvoudig tot binnen in het Lunettese zestien meter gebied wist te combineren. Na een paar fraaie driehoekjes werd de bal op de rand van de zestien teruggelegd maar ook dit schot ging ruim over.
In de 32e minuut wist DVSU zich goed onder de Houtense druk uit te spelen en met een verzorgde opbouw kon Cato op het middenveld bereikt worden. Op haar beurt wist Cato met een uitstekende bal Jeanette over links weg te sturen. Vanuit een ogenschijnlijk onmogelijke hoek wist Jeanette zich door drie blauw witte verdedigsters te slalommen om zo oog in oog te staan met de Houtense sluitpost. Helaas ging haar inzet net naast.
Hoewel DVSU steeds beter wist om te gaan met de Houtense druk en er kansjes over en weer waren, was het tóch weer Houten die aandrong en leek het er even op dat de gelijkmaker een feit was. In de 37e minuut werd een fantastische Houtense crosspass verkeerd ingeschat door de defensie van DVSU, schoot deze door en kwam terecht bij de mee opgekomen vleugelspeler. Deze rondde beheerst af in de linkeronderhoek maar de vlag voor buitenspel was al geheven. Na enig arbitrair overleg tussen de (KNVB-)scheidsrechter en de grensrechter werd het doelpunt dan ook afgekeurd.
Uiteraard gingen de deksels weer van de potjes aan Houtense kant en vlogen er weer menig decibel van ongenoegen over de velden. Volgens de trainer ‘kon dit alleen maar hier gebeuren’ wat vreemd is, aangezien dit elftal niet eerder bij DVSU gevoetbald heeft. Dit wekt dan ook de indruk dat andere clubs ook zo maar eens de zelfde soort beschuldigingen zouden kunnen krijgen van het blauw witte trainersgilde, wanneer zaken even anders lopen dan zij zouden willen. Een zware eerste helft voor DVSU en met een 1-0 op zak was het rustsignaal dan ook zeer welkom.
Helaas voor DVSU begon de tweede helft vrijwel identiek als de eerste. In de 50e minuut kreeg DVSU een drietal corners tegen te verwerken. Na een scrimmage wist een blauw witte af te drukken, maar de bal werd geblokt door Floor. Hoewel er geschreeuwd werd om hands, was duidelijk te zien dat de armen strak langs het lichaam werden gehouden en er geen sprake was een strafschop.
In de 54e minuut werd een blinde bal naar voren van Houten verkeerd ingeschat waardoor de vleugelspeler knap afdrukte vanaf de rechterkant van het strafschopgebied. Nienke wist de bal kundig in tweeën te keren. In de 56e minuut kwam DVSU weer in de problemen toen de spits van Houten na een splijtende dieptepass Nienke wist te omzeilen in een één op één situatie en dacht aan te tekenen voor de 1-1. Gelukkig was daar de ijzersterk spelende Rosalie die de bal voor de doellijn kon weghalen. Rosalie, vaak een stuk kleiner en lichter dan haar tegenstanders, maar die met haar voetbalslimheid en spelinzicht keer op keer tegenstanders gek maakt, duels tactisch wint en gaten dichtloopt, klasse!
Dat het verloop van de tweede helft veel weg had als dat van die van de eerste helft, bleek in de 59e minuut. DVSU kreeg een corner na een vastgelopen aanval over de rechterkant. Laurynn nam de corner uitstekend en Janna had zich prima vrijgelopen om de bal ogenschijnlijk, maar zeer bekwaam binnen te koppen in de linkerhoek, 2-0. De vreugde bij DVSU was enorm en bij Houten werden er direct verschillende wisselspeelsters vermaand om te gaan warmlopen.
Helaas voor DVSU was er niet veel tijd om te genieten van de riante voorsprong. In de 65e minuut was er één van Houtens’ vele mooie aanvallen over de linkerkant. Een diepe bal door de as van het veld heen werd verkeerd beoordeeld door de rood witte defensie waarna de rechtsbuiten van Houten deze kon oppikken. Na een indrukwekkende sprint trok zij de bal vanaf de achterlijn terug voor de goal en kon de blauw witte spits eenvoudig aantekenen voor de aansluitingstreffer, 2-1. Dit was ook het moment dat Houten massaal begon te wisselen en er werd aan iedereen duidelijk gemaakt dat ze één op één gingen spelen. DVSU was gewaarschuwd.
Vrijwel direct na de aftrap wist Cato de bal te veroveren te midden van de Houtense defensie. Na een verdedigster vakkundig te hebben uitgekapt, legde zij aan voor een schot van zo’n 25 meter, maar haar inzet ging net over.
In de 69e minuut wist Nienke weer uitstekend redding te brengen op een één op één situatie met de Houtense spits. De botsing leverde echter veel pijn op aan beide kanten, er werd wederom veelvuldig om een penalty geschreeuwd, maar gelukkig voor beide partijen leek de schade mee te vallen. De penalty werd volkomen terecht niet gegeven.
De door blessures geteisterde Lunettese equipe bewees in de 77e minuut nog maar eens des te meer over gigantisch veel wilskracht en vechtlust te beschikken. Omdat Houten één op één achterin speelde, betekende dit dat er op hun helft meer ruimte lag en daar maakte DVSU professioneel gebruik van. Marloes, die na bijna een jaar blessureleed eindelijk weer haar opwachting kon maken binnen DVSU vr1 wist op het middenveld een duel te winnen zoals alleen Marloes dat kan. Vervolgens wist zij bekeken Louwrientje weg te sturen richting Houtens doel en laatstgenoemde deed een beroep op haar techniek (en dat is een hele hoop techniek) om zo de keepster te verschalken om vervolgens de bal binnen te schuiven voor de 3-1. Een machtig mooi doelpunt, maar misschien nog wel mooier om Marloes weer terug te zien op de velden!
Helaas kon DVSU wederom niet al te lang genieten van twee doelpunten voorsprong. In de 82e minuut bereikte de druk van Houten het hoogtepunt. Na uitvoerig combineren door de blauwwitten werd er besloten om de bal vanaf de rechterkant voor te geven. Een ouderwetse kruising tussen een voorzet en een schot (was het een ‘bewussie’ of niet?) eindigde over Nienke heen in de linker bovenhoek, 3-2.
Lang leek DVSU af te stevenen op de overwinning. De druk van Houten bleef onafgebroken, maar vrijwel elke potentieel gevaarlijke aanval kon worden verijdeld. Tóch ging het dan vlak voor het einde alsnog mis, in de 90e minuut. Een corner voor Houten van de rechterkant werd hard ingekopt. Nienke kon nog knap redding brengen maar in tweede instantie belandde de bal na een heuse scrimmage helaas voor de verkeerde rechtervoet, namelijk een blauw witte en zo werd het dan toch 3-3.
Omdat de wedstrijd meerdere stil gelegde momenten had (arbitrair overleg, wissels, blessures etc.) werden er nog vier minuten bijgetrokken. Daarnaast was er ook de trainer van Elinkwijk JO-14, die als een moeder eend met haar veertien pulletjes achter haar aan hobbelend het veld op kwam om ‘gewoon’ even te gaan warmlopen terwijl er een wedstrijd bezig was. Na het aanspreken van de beste man veranderde moeder eend echter in een agressieve zwaan en moest de scheidsrechter hem én bijbehorende pulletjes van het veld verwijderen.
En alsof er nog niet genoeg gebeurde in deze wedstrijd wist Houten in de 94e minuut het tóch nog voor elkaar te krijgen met de laatste restjes lucht in de longen, de spits één op één richting het doel van Nienke te sturen. Met een allerlaatste krachtinspanning wist Janna het gat dicht te lopen en met een vakkundige sliding de aanval onschadelijk te maken. Het laatste restje ongenoegen werd nog uit de Houtense potjes geschraapt en geschreeuwd richting de scheidsrechter, maar zij kregen nul op het rekest, en wederom volledig terecht.
Al met al een zeer zwaarbevochten en een tumultueus 3-3 gelijkspel. Alhoewel DVSU niet haar beste spel heeft laten zien vandaag, heeft het gestreden, gespeeld met het mes tussen de tanden en heeft het laten zien dat het ook met een gehavend team een top team uit de derde klasse het moeilijk kan maken. De derde klasse, waarin dit team zich dit seizoen voor het eerst in begeeft. Hulde!
Volgende week hoopt DVSU dezelfde vechtlust en inzet te tonen tegen een directe concurrent in de middenmoot, Jonathan vr1. Mocht deze wedstrijd gewonnen worden hoeft er voorlopig niet naar beneden gekeken te worden en kan de focus op de subtop liggen. Aftrap zaterdag 19 november, 14:30 op sportpark Achter ’t Slot!