Gert-Jan is overleden. Hoofdtrainer DOFA-DVSU, maar vooral een bijzonder fijn mens

Gert-Jan was vele jaren zowel hoofdtrainer bij DOFA (later opgegaan in DVSU) als bij DVSU. Ik heb als voetballer vele trainers meegemaakt, maar Gert-Jan was veel meer dan een  hoofdtrainer.

Het beste kan ik dat met enkele voorbeelden duidelijk maken.

Het zal ergens begin jaren negentig zijn geweest dat Gert-Jan merkte dat we een speler in het team hadden die niet zo “lekker in zijn vel zat”. Tijdens de trainingen en wedstrijden was dat niet te merken, maar de problemen die deze speler ondervond waren best pittig. Toen ook woonruimte een probleem voor de speler in kwestie werd gaf Gert-Jan aan, mede namens zijn vrouw Dymph,  dat hij nog wel een plekje thuis had. Een trainer die een speler tijdelijk in huis neemt!

Eind jaren tachtig ging het met DOFA in snel tempo bergafwaarts. De club uit Lunetten ging in recordtijd terug van elf ( ! ) seniorenteams naar drie. De geldproblemen voor DOFA waren dusdanig dat we met het eerste elftal alleen nog uitwedstrijden mochten spelen (achterstand veldhuur). Vele trainers zouden het bijltje er bij neergooien maar Gert-Jan niet. Hij bleef enthousiasmeren, motiveren, stimuleren en wist ons als spelersgroep bij elkaar te houden. Dat maakte op ons als team grote indruk.

De eerste elftallen die Gert-Jan op sportpark Lunetten onder zijn hoede had dropen niet van het talent. Maar Gert-Jan had het vermogen om ons zo te prikkelen dat we regelmatig boven onszelf uitstegen. Zo stonden we in de wedstrijd Radiostad 1- DVSU 1 na het rustsignaal met 5-0 achter. In de pauze een kort praatje van onze trainer:,, Zoals het nu gaat kan ik niet trots op jullie zijn, maar dat wil ik wél “.De woorden kwamen aan. Eindstand 5-5. Met drie goals van Mohamed Aroug. Het grootste loopwonder waarmee ik ooit samenspeelde. Extra leuk was de gelijkmaker. Barry, de zoon van Gert-Jan, scoorde.

Humor. We speelden een jubileumwedstrijd tegen FC Utrecht. We verloren nipt met 0-9. De spits van Utrecht, van Loen, scoorde 6 keer. Onze voorstopper was Jan Schaap. Na afloop nam Gert-Jan het woord in de kleedkamer. Het was jammer Jan dat van Loen 6 keer scoorde, want voor de rest had jij hem in de tang”.

Ik heb Gert-Jan nog regelmatig bedankt voor de fijne tijd die ik als speler heb gehad. Mijn overtuiging is dat dit voor heel veel spelers “van vroeger” telt. Voor mij was Gert-Jan één van die mensen die er voor hebben gezorgd dat DVSU is blijven bestaan in een periode dat er op Sportpark Lunetten héél veel tegenwind was.

Een bijzonder fijn mens is overleden, laten we hem niet vergeten.

Hans Ultee