• Dit seizoen had ik al de (twijfelachtige) eer om de verslagen te mogen schrijven van Kockengen – DVSU (3-1) en Brederodes – DVSU (6-0), waarschijnlijk de twee wedstrijden waarin we als team het meest door het ijs zakten. Dat ik vooraf in de kleedkamer met Lars en Bas, twee van de drie andere vaste correspondenten, tot de conclusie kwam dat het mijn beurt weer was om te schrijven, beloofde dus al niet veel goeds. En na deze pot mogen we toch wel vaststellen dat ik maar geen wedstrijdverslagen meer moet gaan schrijven. Wat was het matig..

    DVSU 1 speelde de afgelopen twee weken goede wedstrijden. Tegen Focus werd veerkracht getoond door na 2-0 en 2-2 toch met 4-2 te winnen; tegen koploper Jonathan werd met veel strijd een punt uit het vuur gesleept (1-1). Maar niets is zo veranderlijk als het spel van DVSU 1 dit seizoen, dus vandaag was van die strijd en veerkracht plots niets meer te zien. Vooral in de eerste helft werd er amper een duel gewonnen. OSM ging wel met strijd de duels in. Na een kwartier maaide Ramzi over een bal heen bij het uitverdedigen. De linksbuiten van OSM kon doorlopen en laag voorgeven. Op de 11-meter mocht de spits de bal vrij aannemen, opendraaien en de 0-1 tegen de touwen schieten. OSM bleef het eerste halfuur het betere van het spel houden en kwam vaker dreigend in de 16. Wij bleven vooral simpele ballen door de as verspelen. Op een kopbal van Lars uit een corner na, werden we niet gevaarlijk.

    De stemming in de rust liet zich dus wel raden. We kwamen gelukkig wel iets beter de kleedkamer uit. De eerste twintig minuten na rust combineerden we tot dichter bij de 16 van OSM. Tot veel grote kansen leidde dat echter niet. Toen OSM een kwartier voor tijd de 2-0 maakte uit een ingooi, was het verzet wel gebroken. DVSU ging nog wel opportunistischer voetballen en Samir en Bas waren nog redelijk dicht bij de aansluitingstreffer, maar er werd niet meer gescoord. OSM won vandaag terecht met 0-2. Gelukkig is er dankzij de D-side altijd nog iets positiefs te melden aan het einde van zo’n verslag. 90 minuten lang (voor onze club uit Lunetten) werd er tegen de langzaam aanwakkerende Ciara in gezongen. Ook Joost (die wederom goed inviel) en Tom (die onlangs stopte, maar toch ‘gewoon’ kwam opdraven als reservekeeper nu we omhoog zaten) verdienen een compliment. Volgende week tegen laagvlieger Vriendenschaar moet het echt weer gebeuren. Dat kan gelukkig ook zomaar, want niets is zo veranderlijk als het spel van DVSU 1.

    Verslaggever van de week: Marten Giezeman