• Utrecht, zaterdag 25 januari 2020. DVSU heeft wederom drie punten binnen. Wat op papier een makkelijke wedstrijd leek te worden, bleek in de praktijk allerminst waar. In een wedstrijd waarin DVSU vooral tegen zichzelf voetbalde werd er uiteindelijk toch met 3-0 afgerekend tegen het stugge Jonathan vr2. Ondanks het onchristelijk vroege tijdstip weet DVSU haar indrukwekkende reeks voort te zetten en wint het voor de zevende keer op rij.

    Hoewel DVSU te kampen had met een lading aan afmeldingen (zeven wel ter verstaan) kon er alsnog ‘gewoon’ een beroep worden gedaan op een voltallige selectie van zestien. Gelukkig maar, aangezien er bij de warming up de nodige pijntjes ontstonden en er gedurende de wedstrijd ook met krachten gesmeten moest worden.
    De wedstrijd begon slordig van beide kanten. Van de Zeistenaren viel dit te verwachten maar DVSU liet een spelbeeld zien wat we al een tijdje niet gezien hadden. Onnauwkeurige passing, weinig tot geen coaching en veel stilstaande speelsters wat het voetbal bemoeilijkte. Tóch leek het er op dat DVSU in de 5e minuut op voorsprong zou komen. Marloes wist met een prima actie over rechts de bal voor te trekken en vond daar Mila. Laatstgenoemde twijfelde niet en haalde mooi uit. Hoewel er even sprake was van vreugde aan Lunettese kant, en Abdel meerdere olympische hoog spring records leek te verbreken, bleek de bal toch nét over het doel te zijn gegaan.

    Hoewel het weerbeeld behoefte had aan voetbal waar je warm van wordt, volgde er een periode van zo’n vijftien minuten waar geen enkele supporter blij van zou worden. Balverlies over en weer, slordige duels en weinig tot geen kansen die gecreëerd werden. De afstandsschotjes die er waren, waren een makkelijke prooi voor de groen zwarte sluitpost en voor Eefke. Het was dan ook niet meer dan logisch dat er een persoonlijke fout nodig was om de ban te breken en op voorsprong te komen. Gelukkig voor DVSU kwam deze persoonlijke fout van de kant van Zeist. Een goed genomen corner van Mila leek even te resulteren in een makkelijke vangbal voor de keepster. Niets bleek minder waar, en met een heus ‘Grandelletje’ (voor de jeugdige lezers, Google Franck Grandel en je vindt voldoende beeldmateriaal dat het ontstaan van deze term verduidelijkt) liet zij de bal glippen. Marloes was er als de kippen bij om brutaal de 1-0 binnen te tikken.

    Even leek het er op dat DVSU maar kort kon genieten van de voorsprong. De grootste kans voor Jonathan kwam (niet geheel verrassend gezien het wedstrijdbeeld) door nóg een persoonlijke fout maar dan aan de kant van de rood witten in de 24e minuut. Na een spaarzaam goede actie van Jonathan op het middenveld werd de Zeistse spits weg gestuurd. Hoewel Renee en Eefke de situatie onder controle leken te hebben zorgde een gebrek aan communicatie tussen beiden voor een ware kopstaart botsing. De spits van Jonathan kon de bal haast het doel in lopen maar besloot toch af te drukken. Tot ieders verbazing schoof zij de bal naast het open doel. Een opluchting voor DVSU.

    Door deze grote kans leek DVSU wakker geschud. Hoewel het voetbal er niet direct beter op werd, werd er geconcentreerder verdedigd en eventuele risico’s achterin werden er met professioneel roei- en snoeiwerk uitgehaald. Het resulteerde in een periode van een kleine twintig minuten waar het spel zich voornamelijk op het middenveld afspeelde. Het leek er dan ook op dat DVSU met een magere 1-0 voorsprong de rust in zou gaan. Tóch wisten de rood witten de voorsprong kort voor rust te verdubbelen. Waar de gehele wedstrijd de sterk spelende nummer vijf aan de kant van Jonathan vrijwel elke situatie makkelijk uit voetbalde, kon zij ditmaal niet met de druk van Janna omgaan. Op haar beurt wist Janna met een goede steekbal Marloes weg te sturen. Hoewel de actie een vleugje van buitenspel leek te hebben mocht zij doorgaan. Eén op één met de keepster bleef Marloes uiterst kalm en schoof de bal beheerst in de rechter onderhoek om aan te tekenen voor de 2-0 wat tevens de ruststand betekende.

    DVSU was het er gezamenlijk over eens dat de eerste helft verreweg de minste 45 minuten waren die de rood witte doelpuntenmachine tentoongespreid had. Zaak dus om de tweede helft beter te communiceren en meer nauwkeurigheid in de passing. Hoewel dit lukte wisten beide teams in het eerste bedrijf van de tweede helft niet tot grote kansen te komen. De kansjes die ontstonden waren voornamelijk voor de groen zwarten maar óf deze gingen naast, óf konden eenvoudig gepareerd worden door Eefke, die vandaag dan toch kon laten zien een uitstekende keepster te zijn.

    De Paul Bosvelt onder de vrouwen
    Misschien wel hét mooiste doelpunt gemaakt op de Nederlandse betaald voetbal velden komt op naam van Paul Bosvelt. In de door Heerenveen met 4-0 gewonnen derby tegen FC Groningen op zondag 6 november 2005 werkte de keeper van Groningen (Bas Roorda) een diepe bal al koppend weg. Vanaf een meter of veertig twijfelde Paul Bosvelt geen moment en schoot de bal in één keer over alles en iedereen in de goal. ‘Een goal die onevenaarbaar was’ aldus kenners die tijd, maar daar dacht één van de speelsters van DVSU anders over.
    In de 56e minuut werd een snel genomen inworp op de rechterkant goed verlengd waardoor Marloes één op één op de keepster af kon gaan. De keepster wist goed redding te brengen maar de afvallende bal belandde op een meter of 35 voor de voeten van Myrthe. Hoewel Myrthe niet het type speler is dat zorgt voor de doelpunten (meer het type die je als tegenstander gemiddeld vijf keer per duel tegenkomt en als het moet je de kunstgraskorrels van héél dichtbij laat bewonderen) twijfelde ze geen moment. Zonder aan te nemen wist zij de bal geplaatst en met voldoende snelheid schitterend over alles en iedereen in de goal te plaatsen. Een juweeltje van een doelpunt, wat tevens de overwinning voor DVSU veilig stelde.
    De 3-0 zorgde voor een ware storm van wissels aan de kant van DVSU. Met nog zo’n 25 minuten te spelen was er geen enkele positie die bemand werd door een ‘vaste’ speelster. Iedereen stond op een plek die nieuw voor diegene was maar ondanks dat wist DVSU de nul te houden en voetbalde het vrij eenvoudig de wedstrijd uit. In de 73e minuut was er nog een kansje voor Jonathan maar dit schot ging net naast.

    De stand blijft onveranderd, daar concurrenten Delta Sports ‘95 en DHSC ook wisten te winnen. Volgende week staat het laatste deel van de trilogie ‘thuiswedstrijden DVSU’ op het programma. Zaak voor DVSU om ook die wedstrijd winnend af te sluiten om zo de week erna zo scherp mogelijk af te reizen voor één van de finales tegen koploper Delta Sports ‘95. Om dat te kunnen doen moet er volgende week afgerekend worden met laagvlieger Odysseus ’91 vr7. Aftrap om 14:30 op sportpark Lunetten!